Το 2012 η ΝΜΕ και τα βρετανικά μουσικά sites μας τα έκαναν ελαφρώς τσουρέκια με τους Spector, ένα indie σχήμα από το Λονδίνο με frontman τον Fred Mcpherson, έναν κλασικό poser που προσπάθησε να εμφανιστεί ως συνδυασμός Jarvis με Brandon Flowers. Αν εξαιρέσει κανείς το ορμητικό single Chevy Thunder που είχε τόλμη και pop φρεσκάδα, το ντεμπούτο τους Enjoy It While It Lasts κινήθηκε σε μάλλον ρηχά νερά αποτελώντας μια τετριμμένη και βαρετή αναπαραγωγή χιλιοπαιγμένων πραγμάτων.
Διαβάζοντας ότι 3 χρόνια μετά οι Spector επανέρχονται με το All the Sad Young Men, το νέο single-προπομπό του χωρίς ακόμη τίτλο δεύτερου άλμπουμ τους, το οποίο ο Mcpherson χαρακτήρισε ως το καλύτερο κομμάτι που έφτιαξαν ποτέ και που τους πήρε πολύ χρόνο να το φτιάξουν, είπα να του δώσω μια ευκαιρία. Και διαπίστωσα ότι έχασα περίπου 5 λεπτά από τη ζωή μου, ακούγοντας μια πρωτοφανή απομίμηση …Editors και μάλιστα της χειρότερης περιόδου τους, όταν επιχείρησαν να το παίξουν dark/synthpop (θυμάστε το χαζοχαρούμενο Papillon;) Ακούστε το εδώ και θα καταλάβετε τι εννοώ…
Και είναι εντυπωσιακό που επέλεξαν να μιμηθούν μια μπάντα της οποίας το μεγαλύτερο ταλέντο ήταν να μιμείται …άλλες μπάντες. Σοφός ο Πλάτων που ισχυρίστηκε πως «όμοιος ομοίω αεί πελάζει»…
