Σε συνέντευξή του στο Rolling Stone o ντράμερ των Pink Floyd Nick Mason καταφέρθηκε (και αυτός) κατά των U2, δηλώνοντας ότι η διάθεση του νέου τους δίσκου δωρεάν (και με το ζόρι) “υποβάθμισε την μουσική τους”.

Εδώ βέβαια θα πρέπει να κάνουμε μία διάκριση: Να συμφωνήσουμε ότι οι U2 υπέπεσαν σε ένα σφάλμα, με τον τρόπο που διάθεσαν το Songs Of Innocence, κάτι που πράγματι υπογραμμίστηκε κατά κόρον (και από εμάς στο soundgaze.gr). Όμως, ο τρόπος διάθεσης, προώθησης κλπ της μουσικής δεν υποβαθμίζει την μουσική καθαυτή, όταν η μουσική είναι καλή. Στην πραγματικότητα οι U2 χρησιμοποίησαν ένα τρυκ (με τις ευλογίες της Apple), διότι η μουσική τους πλέον είναι άνευ νοήματος, όπως είναι, εδώ και ατελείωτες, δεκαετίες και των Pink Floyd (κινδυνεύω με λιθοβολισμό, το γνωρίζω, αλλά, συγκρατηθείτε: ονομάζεται ελευθερία της έκφρασης!).

Τρυκ επομένως, είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη και αυτό που μετέρχονται οι, δήθεν αθώοι Pink Floyd (ή μάλλον τα απομεινάρια τους) με τον νέο τους δίσκο και την νεκρανάσταση του Wright. Και είναι τόσο φτηνό, που, προσωπικά τουλάχιστον, μου αφαιρεί το ελάχιστο ενδιαφέρον που τυχόν θα είχα να ακούσω το Endless River. Είμαι έτοιμος να αναγνωρίσω ότι συχνά (ακόμη και σήμερα!) εγώ ο ίδιος να διαμαρτύρομαι για την ποιότητα της νέας μουσικής παραγωγής, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να καταδικάσουμε εαυτούς σε αναμασήματα, που αποσκοπούν απλώς στο να κάνουν κάποιους πλούσιους αστέρες ακόμη πλουσιότερους. Εκτός βεβαίως αν πιστεύει κανείς ότι ο Mason και ο Gilmour έχουν τέτοιο δημιουργικό οίστρο, που αν δεν ηχογραφούσαν το Endless River θα πάθαιναν κάτι κακό. Εγώ πάντως δεν το πιστεύω.