Χθες διεξήχθη το δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση, ή μη της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο. Την ώρα που γράφοντας αυτές οι γραμμές δεν είχαν ακόμη ανοίξει οι κάλπες, ωστόσο ως μουσικό site μπορούμε να καταγράψουμε τις αντιδράσεις της μουσικής κοινότητας στο δημοψήφισμα που έχει μονοπωλήσει τις τελευταίες εβδομάδες τη διεθνή επικαιρότητα.
Η αλήθεια είναι ότι η καμπάνια με το όνομα Let’s Stay Together που εργάστηκε για να πείσει τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής της Σκωτίας στο Ηνωμένο Βασίλειο μάζεψε πιο ηχηρά ονόματα, άλλωστε οι «Ενωτικοί» είχαν πολύ περισσότερο χρήμα στη διάθεσή τους. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τα μεγαλύτερα εκδοτικά συγκροτήματα στο Γιου Κέι έκαναν ό, τι ήταν δυνατόν για να τρομοκρατήσουν τους Σκωτσέζους (καλή ώρα όπως αυτά που τραβήξαμε κι εμείς εδώ και 4 χρόνια από την τρόικα και τους πολιτικούς και τους μηντιακούς της συνοδοιπόρους) ότι αν ψηφίσουν υπέρ του «Ναι» θα χρεοκοπήσουν, θα πέσουν πάνω τους αστραπές, κεραυνοί, χαλάζι και καυτό θειάφι. Έτσι λοιπόν, ανάμεσα στα 200 ονόματα διάσημων που υπέγραψαν έκκληση για να μείνει ενωμένο το Ηνωμένο Βασίλειο, περιλαμβάνονται οι Mick Jagger, Sting, Brian Ferry και David Gilmour.
Σαφώς πιο ενδιαφέρουσα – τουλάχιστον κατ’ εμέ – ήταν η μουσική εκδήλωση που διοργάνωσαν την περασμένη Κυριακή οι υπέρμαχοι της ανεξαρτησίας με τίτλο A Night for Scotland στην οποία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων οι Franz Ferdinand, Mogwai, Amy McDonald και μέλη των Deacon Blue. Δημόσια έχουν εκφράσει θέση υπέρ της ανεξαρτησίας της Σκωτίας οι Bjork και Morrissey.
Αν και ο γράφων δεν μπορεί – λόγω περιορισμένης γνώσης του ιστορικού, πολιτικού και οικονομικού πλαισίου του ζητήματος – να έχει ξεκάθαρη άποψη περί του συγκεκριμένου δημοψηφίσματος, θα ευχόταν να επικρατούσε – κόντρα σε όλες τις προβλέψεις – το «Ναι». Διότι θα ήταν ένα μάθημα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στις πολιτικές ελίτ ότι enough is enough. Ότι δεν μπορεί το 1% να ξεσκίζει το υπόλοιπο 99. Ότι πρέπει να μπει ένα τέλος στη διάλυση ανθρώπινων και εργασιακών δικαιωμάτων. Ότι πρέπει να περιφρουρηθούν τα δημόσια αγαθά (διόλου τυχαία η διαφύλαξη του Συστήματος Υγείας από τα νύχια των νεοφιλελεύθερων του David Cameron ήταν ένα από τα βασικά επιχειρήματα των υπέρμαχων της σκωτσέζικης ανεξαρτησίας). Ότι η υπομονή των λαών σε όσα συμβαίνουν την τελευταία πενταετία έχει φτάσει στα όριά της.
Δυστυχώς, όμως, δεν είμαι αισιόδοξος.
